Treść strony
PROCEDURA KIEROWANIA NA LECZENIE ODWYKOWE
Przepisy regulujące procedurę leczenia osób uzależnionych od alkoholu reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356).
Art. 21. ustanawia zasadę dobrowolności leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu. Przymus leczenia może być nałożony wyłącznie przez Sąd Rejonowy.
Wniosek do Sądu może złożyć:
- Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych lub
- Prokurator
Celem sądowego zobowiązania osób uzależnionych od alkoholu do leczenia odwykowego jest motywowanie do podjęcia terapii uzależnienia. Procedurę wdraża się wobec osób uzależnionych od alkoholu, które w związku z nadużywaniem napojów alkoholowych powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, i systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, uchylają się od pracy.
Zobowiązanie nie ma charakteru przymusu prawnego. Przymus stosowany jest na etapie doprowadzania osoby uzależnionej na badanie przez biegłego, na rozprawę w sądzie i do zakładu leczniczego na podjęcie terapii, jeśli odmawia ona współpracy.
Zobowiązanie do leczenia odwykowego następuje poprzez:
- Przyjęcie przez Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Krasnosielcu pisemnego zgłoszenia o występowaniu szkód wynikających z nadużywania alkoholu. Komisja przyjmuje wnioski o leczenie osób uzależnionych od alkoholu, które posiadają miejsce zamieszkania lub pobytu na terenie Gminy Krasnosielc.
- Wnioskodawcą może być członek rodziny, pracodawca, dzielnicowy z Posterunku Policji, osoba pełnoletnia, kurator, pedagog szkolny, pracownik Ośrodka Pomocy Społecznej, lub inne osoby dotknięte następstwami nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną.
- Najlepiej jest, gdy osoba zgłaszająca wniosek dobrze zna skalę problemu i wie, jak naprawdę wygląda sytuacja rodzinna. Zgłaszający wypełnia wniosek, zawierający szczegółowe dane zgłaszanej osoby. Jeżeli istnieją inne dokumenty potwierdzające uzależnienie, np. karty leczenia szpitalnego, zaświadczenie lekarskie, informacje z Policji itp., należy je dołączyć do akt sprawy. Składający wniosek może zastrzec sobie anonimowość, jeżeli obawia się negatywnej reakcji osoby pijącej. Na podstawie wypełnionego wniosku, Komisja zaprasza osobę, co do której zachodzi podejrzenie, że jest uzależniona od alkoholu, do osobistego zgłoszenia się na tzw. rozmowę motywującą do leczenia. Termin zgłoszenia się na rozmowę określony jest w zaproszeniu, które przesyłane jest listem poleconym.
Osoba uzależniona może z własnej inicjatywy przyjść do GKRPA po pomoc i poradę w sprawie podjęcia leczenia.
Przypadki w jakich można zastosować leczenie obowiązkowe:
Leczeniu obowiązkowemu może być poddana osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, która nadużywa alkoholu /jest od niego uzależniona/ i sama nie wyraża chęci poddania się leczeniu. Podstawa prawna: Art.24 - Art. 26 ustawy z dnia 26 października 1982r.o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz.1356/.
Procedura:
- Zaproszenie na rozmowę osoby, której dotyczy wniosek w celu zmotywowania do
podjęcia leczenia.
- Skierowanie osoby na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie
uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego.
- Przygotowanie dokumentacji związanej z postępowaniem sądowym wraz
z opinią wydaną przez biegłego.
- Złożenie przez Komisję wniosku do Sądu Rejonowego w Przasnyszu o wydanie postanowienia o obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.
Konsultacje osoby nadużywającej alkohol z Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Krasnosielcu - rozmowy motywujące do podjęcia terapii:
1. Osoba chce podjąć leczenie:
Dobrowolne podjęcie leczenia daje największe szanse na wyjście z nałogu. Osoba, która podejmie leczenie w wybranym przez siebie ośrodku, zobowiązana jest do zgłaszania się na posiedzenia Komisji z aktualnym zaświadczeniem potwierdzającym uczęszczanie na terapię. W przypadku zaprzestania leczenia i zaniedbania dostarczania zaświadczeń o kontynuacji leczenia, sprawa zostanie skierowana do Sądu.
2. Osoba wezwana przychodzi na spotkanie i oświadcza, że nie ma problemu alkoholowego i nie zamierza podjąć leczenia:
W powyższej sytuacji osoba zawsze kierowana jest na badanie do biegłych sądowych, którzy są uprawnieni do orzekania o uzależnieniu (lekarz psychiatra oraz psycholog w Ostrowi Maz.). Koszt badania pokrywa GKRPA. Jeżeli z opinii biegłych wynika, że osoba nie jest uzależniona, sprawa przez Komisję jest zamykana. Jeżeli natomiast z opinii biegłych wynika, że dana osoba jest uzależniona, to wtedy kolejny raz motywuje się ją do leczenia. W przypadku, gdy osoba chce podjąć leczenie dobrowolnie, to dalszy tok postępowania jest zgodny z pkt. 1. – terapia pod nadzorem GKRPA
Jeżeli – mimo opinii biegłych potwierdzającej uzależnienie – osoba odmawia leczenia, to GKRPA kieruje dokumentację do Sądu Rejonowego w Przasnyszu z wnioskiem o wydanie postanowienia o obowiązkowym leczeniu odwykowym uzależnienia od alkoholu.
3. Kierowanie do Sądu wniosku o obowiązkowe leczenie odwykowe:
Procedura sądowego zobowiązania do leczenia odwykowego jest uruchamiana w następujących przypadkach:
a/ pomimo opinii biegłych potwierdzającej uzależnienie, osoba odmawia podjęcia leczenia
b/ osoba, która przed GKRPA wyraziła zgodę na badanie biegłych, a nie zgłosiła się na nie w wyznaczonym terminie.
c/ osoba w ogóle nie zgłasza się na rozmowy motywujące do leczenia
d/ w przypadku, gdy osoba zgłosi się na wezwanie Komisji i oświadczy, że nie zgadza się na badanie przez biegłych i nie zamierza się leczyć dobrowolnie.
SĄD REJONOWY
- Rozprawa powinna odbyć się w okresie 1 miesiąca od daty wpływu wniosku. Sąd może zarządzić przeprowadzenie badania przez biegłego, (jeżeli nie było dotychczas wykonane), zarządzić obserwację osoby badanej w zakładzie leczniczym, zarządzić przymusowe doprowadzenie przez organ policji osoby odmawiającej poddania się tym zaleceniom lub nie stawiającej się na rozprawy.
- Wysłuchanie osoby, której postępowanie dotyczy.
- Wydanie orzeczenia o zastosowaniu obowiązku leczenia w zakładzie odwykowym (stacjonarnym lub ambulatoryjnym).
- Na czas trwania obowiązku poddania się leczeniu sąd może ustanowić nadzór kuratora.
- Obowiązek leczenia trwa tak długo jak wymaga tego cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia.
- W wypadku ustania obowiązku poddania się leczeniu ponowne zastosowanie obowiązku wobec tej samej osoby nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od jego ustania.